mündemiç anlamı sf. fel. esk. İçkin: Bu harekette mündemiç bulunan mana...
mündemiç eş anlamlısı
içkin sf. fel. 1. Varlığın içinde bulunan, varlığın yapısına karışmış olan, mündemiç. 2. Yalnızca bilinçten olan, yalnızca bilinç içeriği olarak var olan, mündemiç. 3. Deney içinde kalan, deneyi aşmayan. 4. Dünya içinde, dünyada olan.
"mündemiç" için örnek kullanımlar
Kıymetli evrak; Ticaret Kanunu 'nda, bunlarda mündemiç olan hak senetten ayrı olarak dermeyan edilemediği gibi, başkalarına da devredilemez Kaynak:Kıymetli evrak
Hilafet Hükümet ve Cumhuriyet mana ve mefhumunda esasen mündemiç olduğundan Hilafet makamı mülgadır. Halifeliğin Kaldırıldığı Gün Kaynak:Halifeliğin kaldırılması