düzensiz sf. 1. Düzeni olmayan veya düzeni bozuk, karışık, tertipsiz, intizamsız, gayrimuntazam:
"Parasız, arkadaşsız, huzursuz, düzensiz, yan aç yarı tok bir yaşam sürdürüyorduk." -A. Kutlu. 2. Sistemsiz.
tertipsiz sf. 1. Dağınık, düzene konmamış, düzensiz. 2. Savruk, dağınık, intizamsız (kimse). 3.
zf. Düzensiz bir biçimde.