noter anlamı İng. notory Fr. notaire
Sözleşme, belgit ve diğer belgeleri doğrudan doğruya yasalarıyla istenilen biçimde düzenleyerek onaylayan ve bunların tıpkılarını yanında saklayan ve bu işleri yapmak üzere devletçe yetkilendirilen kişi.

noter anlamı
is. huk. 1. Çeşitli belge ve işlemlere geçerlik kazandırmak ve yasanın öngördüğü diğer görevleri yerine getirmekle yükümlü, belli nitelikleri ve kendine özgü bir hukuk statüsü olan kamu görevlisi, kâtibiadil: "Notere işi düşen insanlara yardım etmeyi pek güzel bilirdi." -M. Ş. Esendal. 2. Bu görevlinin çalıştığı yer, noterlik.

noter anlamı
isim
1) notary
2) notary public
3) writer to the signet

noter anlamı Fr.notaire
1. Çeşitli belge ve işlemlere geçerlik kazandırmak, yasanın öngördüğü diğer görevleri yerine getirmekle yükümlü, belli nitelikleri ve kendine özgü bir hukuk statüsü olan kamu görevlisi:§ "Bir iki notere de vasiyetname bırakmıştı." -Ahmet Hamdi Tanpınar, Saatleri ayarlama Enstitüsü, 87. § "Hatta artık büyümüş olan çocuğunu da köyden getirip noter muvacehesinde evlatlığa kabul ederek talim ve terbiyesine de başlamıştı…" -Ahmet Midhat Efendi, Gönüllü, 221. 2. Noterin çalıştığı yer: § "Ölümünden sonra, neşredilmek üzere bir notere tevdi etmiş." -Peyami Safa, Yazarlar-Sanatçılar-Meşhurlar, 234. § "Notere gittiniz! Vasiyetnamenizi yazdırdınız!" -Necip Fazıl Kısakürek, Ahşap Konak, 241. § "Bak hele, o şahit askerlerin noterde imzaladıkları belgede adresleri de vardır." -Buket Uzuner, Uzun Beyaz Bulut (Gelibolu), 172. § "Notere avukatla birlikte inmişlerdi." -Adalet Ağaoğlu, Üç Beş Kişi, 112.