Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
orbuk anlamıDoymak bilmeyen.
Sarıkavak -Eskişehir
orbuk anlamıYazın bile karı erimeyen yüksek dağlardaki mağaralar (peynir, yağ tulukları konulur).
*Senirkent -Isparta
Üskül *Karaisalı -Adana
Buluklu *Mersin, Gülek *Tarsus -İçel
*Finike ve çevresi, *Elmalı ve çevresi, Murtuma -Antalya
orbuk anlamıSu biriken oyuk yer, doğal kuyu.
Kasımlar *Eğridir -Isparta
orbuk anlamı
1. Çam ormanı. 2. Ormanın kuytu yeri.
orbuk anlamı1. Toprağın çökmesi nedeniyle oluşan delik. 2. bakınız»
obruk(III)-4. 3. Çayın oyduğu yer. 4. Hendek. 5. Yerüstü sularının içinde kaybolduğu doğal oyuklar. 6. bakınız»
obruk(III)-5. 7. Ovalardaki doğal çu
kurlara yağmur sularının dolmasıyla oluşan göl.
orbuk anlamı
1. Taştan oyulmuş ağzı dar, dibi geniş su oluğu. 2. Huni biçiminde çukur yer.