baba is. 1. Çocuğu olmuş erkek, peder. 2. Çocuğun dünyaya gelmesinde etken olan erkek:
"Türk babanın ve Türk ananın çocuğu Türktür." -Anayasa. 3. Kazılarda çıkarılan toprağın miktarını hesaplayabilmek için yer yer bırakılan toprak dikme. 4. Çatı merteği. 5. Bir ülkeye veya bir topluluğa yararlı olmuş kimse:
Atatürk Türk milletinin babasıdır. 6.
mec. Anlayışlı, iyi huylu erkek. 7.
mec. Silah kaçakçılığı, kara para aklama ve uyuşturucu madde ticareti vb. kirli ve gizli işler yapan çetenin başı. 8.
mec. Koruyucu, babalık duyguları ile dolu kimse. 9.
mec. Ata:
"Asya'daki babalarımızdan miras kalan millî şiirimizin manzum şekillerinde..." -Y. K. Beyatlı. 10.
sf. argo Çok kaliteli, üstün nitelikli. 11.
esk. Tarikatların bazısında tekke büyüğü:
Bektaşi babası. 12.
esk. Bu gibi kimselere verilen unvan:
Gül Baba. Nur Baba. Baba İlyas. 13.
den. Gemi veya iskelede halatın takıldığı yuvarlak başlı iri demir, ağaç veya beton dikme. 14.
mim. Bir merdivende, tırabzanın sahanlıkla birleştiği yerde bulunan dikey öge.