önüm anlamı Fr. Anaptyxe
( önmek = Peyda olmak, zuhur etmek) Kelimede yoktan bir sesin peyda olması. Peydalamak yerine peydahlamak'taki h ÖNÜMLÜ (anaphyctique) bir sestir, buna ASALAK (parasite) veya DIŞTAN GELME (adventice) de denir; kelimenin başında, içinde veya sonunda olduğuna göre olayın adı ÖNÜMÜN (Prosthèse ou Prothèse), İÇÖNÜM veya SOKULMA (Epenthese ou Insertion) ve ARDÖNÜM (Epithèse ou paragoge) olur, (ÖNÖNÜMLÜ, Prosthétique ou Prothétique; İÇÖNÜMLÜ, Epenthétique ; ARDÖNÜMLÜ, Epithétique).