özümlemek
(-i) 1. biy. Canlı varlıklar, dışarıdan aldıkları besinleri, değişikliğe uğratarak yeni bir birleşimle, organizmanın gereksinim duyduğu maddeler durumuna getirmek, temsil etmek. 2. mec. Edinilmiş olan bilgileri bireyin öz malı durumuna getirmek, özümsemek: "Toprakları üzerinde gelmiş geçmiş eski insancıl kalıtını özümlemişti." -N. Cumalı.

Burada özümsemek; bireyin çevresindekileri, etrafındaki insanlar tarafından algılandığı, yorumlandığı ve ele alındığı biçimde adım adım
Kaynak: Toplumsallaşma

Gönül sezgisi yoluyla duyular üstü bilgiye ulaşmak, marifete ermek; batın ve tarikat bilgisini özümsemek ve hakikate ermek; nefsin
Kaynak: Hakikat Kapısı

Asyada geçirdiği zaman, kendisine büyük zevk veren Asya kültürünü özümsemek, Asya kültürünün derin anlayışını kavramak ve yemek kültürüne
Kaynak: Gianfranco Chiarini