temiz sf. 1. Kirli, lekeli, pis, bulaşık olmayan, arı, pak, hijyen, hijyenik:
 "Ayak basacak tek adımlık temiz yer yok." -A. Ağaoğlu. 2. Özenle yapılmış:
 Temiz iş. 3. Çok az kullanılmış veya hiç kullanılmamış olan, özrü olmayan:
 Temiz araba. 4. Ahlakça lekesiz, necip, nezih. 5.
 zf. Kirli, lekeli, bulaşık olmayan bir biçimde:
 Temiz giyinmek.