kolçak is. 1. Yalnız başparmağı ayrı, diğer dört parmağı bir örülmüş yün eldiven. 2. Koltuk veya iskemlenin kol konacak parçası:
"Pencerenin karşısında, kolçaklarından biri kopuk, sallanan iskemleye oturmuş, iki eliyle sağlam kolçağa sıkı sıkı sarılmıştı." -A. Kutlu. 3. Ceket veya gömlek kollarının kirlenmesine engel olmak için bilekten dirseğe kadar geçirilen eğreti kolluk. 4. Kadınların dirseklerine kadar taktıkları basmadan yapılan süs eşyası. 5. Kola geçirilen işaretli bağ, pazubent:
Kızılay kolçağı. 6.
tar. Zırhın kola geçirilen parçası.