Tarama Sözlüğü
pırlağuç, (parlağuç, pırlağaç, pırlanguç, pırlankuç, pırlağıç, pırpır) anlamı
1. Bostanlarda kuşları ürkütmek için kurulan ve rüzgârla dönerek ses çıkaran fırıldak. 2. Ortasındaki iki deliğe bir sap iplik geçirilip uçları bağlandıktan sonra, iki taraftan çekildikçe dönen kurs şeklinde bir çocuk oyuncağı, fırıldak, topaç.