problem anlamı Osm. suâl, mesele Fr. problème
sorun (matematik)

problem anlamı
is. 1. mat. Teoremler veya kurallar yardımıyla çözülmesi istenen soru, mesele. 2. Mesele, sorun: "Atatürk öldüğü zaman türkiye'nin ufak tefek sıkıntılar dışında hiçbir büyük problemi yoktu." -B. Felek. 3. sf. mec. Davranışları normal olmayan ve özel olarak eğitilmesi gereken (kimse): Problem çocuk.

problem anlamı
isim
1) sorun
2) problem
3) mesele
4) muamma
5) bilinmez
sıfat
1) problem
2) sorunlu
3) problemli
4) sorun yaratan

problem anlamı Fr.problème
1.Teoremler veya kurallar yardımıyla çözülmesi istenen soru, mesele: § "Problemleri yorulmadan çözüyor" -Ziya Gökalp, Terbiyenin Sosyal ve Kültürel Temelleri, 7. § "Benden de al o kadar. İşte sana bir problem; matematik kadar bir taşın buutlarının -pardon-boyutlarının ölçüsü ne olabilir?" -Peyami Safa, Yalnızız, 48. § "… gizemli kadınlar ona fazla karmaşık ve problemli gelirdi." -Buket Uzuner, Uzun Beyaz Bulut (Gelibolu), 18. § "Sanki bir aritmetik problemi sonuçlandırıyormuş gibi kesin, iri laflar edip de yazılarını karmakarışık eden kişileri ben hiç sevmem." -Nurullah Ataç, Dergilerde Deneme, 241. 2. Mesele, sorun: § "Bir fert ve cemiyet problemi ortaya atmıştı. Belki de tabiatında isyan hissi vardı." -Ahmet Hamdi Tanpınar, Sahnenin Dışındakiler, 45. § "Allah'ın büründüğü sırra kadar ulaştıran bütün dünya ve kainat problemlerini yeni baştan ortaya çıkarıyor." -Peyami Safa, Türk İnkılabına Bakışlar, 123. § "Böylece, sanki ben hayatı bütün problemleri ve insanı bütün alınyazısıyla o kitapların arasından görüp anlamaya alışmıştım." -Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Gençlik ve Edebiyat Hatıraları, 56. § "Ölüm… Ondan büyük problem tanımıyor…" -Necip Fazıl Kısakürek, Aynadaki Yalan, 15. § "İnsan kendi problemlerini kendi çözümleyebilirdi, ona göre." -Cemil Meriç, Kırk Ambar, 114. 3. mec. Davranışları normal olmayan ve özel olarak eğitilmesi gereken (kimse).