Protestan anlamı
öz. is. din b. 1. Hristiyanlıkta reform hareketi sonucu doğan mezhep: Protestan kilisesi. 2. Bu mezhebe bağlı olan kimse.

Protestan anlamı
isim
1) Protestant
2) Orangeman
sıfat
1) Protestant

protestan anlamı Fr.protestant
1.Hristiyanlıkta reform hareketi sonucu doğan mezhep: § "... birçok Protestan kitapları ve birtakım da feylesoflar asarı okumasıyla hürriyet-i efkâr ve vüs'at-i i'tikad suretlerini bile Cuzella'ya layıkıyla işrab eylemişti." -Ahmet Midhat Efendi, Hasan Mellâh Yahut Sır İçinde Esrar s. 9. § "Max Weber modern kapitalizmin kaynağında protestanlığın bulunduğunu göstermiştir." -Peyami Safa, Sosyalizm-Marksizm-Komünizm, 22. 2. Bu mezhebe bağlı olan kimse: § "Lin-Po demiş bunu, diyor Hollandalı bir protestan papazın oğlu olup da…" -Adalet Ağaoğlu, Dar Zamanlar-3 Hayır, 32. § "Bir Anglosakson protestan pastörden daha ciddî görünüşlü matruş kırmızı yüzünü en belirtili baso sesini de hiç buruşturmadan, paşaya..." -Ruşen Eşref Ünaydın, Röportajlar II, 72. § "Bütün dünyayı muhakkak bir muzafferiyete istinat ederek ellerinin içine alan protestan tarikatlarından birine salik..." -Sami Paşazade Sezai, Bütün Eserleri I, 335. § "Protestanlara bazı müsaadeler verilmesine çalışıldı" -Necip Fazıl Kısakürek, İhtilal, 130. § "Çoğu kez protestan da değildir." -Cemil Meriç, Kırk Ambar, 115.