Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
pur anlamı
1. Taş. 2. Alçı taşı, alçı. 3. Kireçli, taşlı toprak. 4. Killi taş. 5. Vurulunca çabuk parçalanan yumuşak taş. 6. Nehir yataklarında, kum ve taşların birlikte taşlaşmasından oluşan yumuşak taşlar. 7. Kiremit. 8. Kayalıklarla kaplı uçurum. 9. Kil. 10. Tarıma elverişli olmayan killi toprak.
pur anlamı
1. Bitkinin yapraklı yeri. 2. Cevizin yeşil kabuğu.
pur anlamıAcı, kekremsi : Hafiğin suları purdur.
*Hafik -Sivas
pur anlamıAğızdaki kir, pas.
*Hozat -Tunceli
Kızılisalı *Silifke -İçel
pur anlamıYeşerti, yeşillik.
Afşar, Pazarören *Pınarbaşı Kayseri
pur anlamı
1. Taşlı, sert toprak. 2. Kireçli, çıplak dağ yamacı.
pur anlamıKilli toprak
Ordu