mütecaviz sf. (müteca:viz) esk. 1. Saldırgan, saldırıcı, sataşkan:
"Türk milleti bu mütecavizlerin hadlerini ihtar ederek hâkimiyet ve saltanatını, isyan ederek kendi eline, bilfiil almış bulunuyor." -Atatürk. 2. ...-den çok, ...-i aşan:
Bir seneyi mütecaviz bir zamandan beri... saldırgan sf. Başkasına saldıran, yapısında saldırma özelliği olan (devlet, kimse, hayvan), agresif, mütecaviz:
"Bu saldırgan angutlar, kuru gürültüden başka bir şey değildir." -S. Birsel.