meyve is. 1.
bit. b. Bitkilerde çiçeğin döllenmesinden sonra yumurtalığın gelişmesiyle oluşan tohumları taşıyan, genellikle yenebilen organ, yemiş. 2.
mec. Ürün, sonuç, kâr:
"Mektebimizin şapirografla basılan haftalık Fidan'ında, en güzel meyve benim imzamdır." -Y. Z. Ortaç.
ürün is. 1. Doğadan elde edilen, üretilen yararlı şey, mahsul. 2.
mec. Eser:
Cumhuriyet dönemi ressamlarının ürünleri sergilendi. 3.
mec. Bir tutum veya davranışın ortaya çıkardığı şey. 4.
kim. Türlü endüstri alanlarında ham maddelerin işlenmesiyle elde edilen şey.
verim is. 1. Çalıştırılan, işletilen, bakılan bir şeyin verdiği sonuç veya bu sonucun niceliği, mahsul, randıman:
İşçilerin verimi. Makinenin verimi. Ağacın verimi. 2. Ortaya çıkan, istenilen, beklenilen sonuç, semere:
"Yeni çıkan kitaplar, özellikle yerli yazarların verimleri öne geçiyor hep." -S. İleri.
yemiş is. 1. Meyve:
"Ben biraz zeytin, biraz salata, biraz patates, biraz da yemişle doyarım." -B. Felek. 2.
hlk. İncir.