sakin sf. (sa:kin) 1. Hareket etmeyen, kımıldamayan. 2. Durgun, dingin. 3. Sessiz:
"Dinlenmek için otelimizden daha sakinini bulacağınızı ummam." -S. F. Abasıyanık. 4. Kimseyi rahatsız etmeyen, kızgınlık göstermeyen. 5. Huysuzluğu, rahatsızlığı azalmış veya geçmiş:
"Sesi dinlediği müddetçe sakin ve uslu duruyordu." -Y. K. Karaosmanoğlu. 6. Bir yerde oturan:
"Öğle uykusuna dalmış yalı sakinleri. Rehavet çökmüş." -A. Dino.