Güncel Türkçe Sözlük
suspus anlamı
sf. 1. Susmuş, sinmiş: "Başını öne eğip suspus oluşlarında böyle bir huyun tesirini keşfedebilmekteyim." -Y. K. Karaosmanoğlu. 2. zf. Susmuş, sinmiş bir biçimde: "Çenelileri hor görmemeliyiz, gereğinde söze atılmak, konuşmak hatta epeyce konuşmak suspus oturmaktan yeğdir." -N. Uygur.