şenaat, -ti anlamı is. (şena:at) esk. İğrençlik, kötülük, alçaklık: "Bir müsteşarı elinde bulundurmak için her türlü şenaate katlanabileceğine inanmıyordu." -P. Safa.
şenaat eş anlamlısı
alçaklık is. 1. Alçak olma durumu. 2. Alçakça davranış, şenaat.
kötülük is. 1. Kötü olma durumu, kemlik, şer: "Bunun için iyilerle kötüleri, iyilikle kötülüğü ayırt edebilmek lazım." -N. F. Kısakürek. 2. Zarar verecek davranış veya söz: "Hiç çare yok, bu tüller yırtılacak ve bütün korkunçluğuyla kötülük ateşi çıkarılacaktır ortaya." -Ç. Altan.