yaramaz sf. 1. Uygun ve yararlı olmayan, bir işe yaramayan. 2. Söz dinlemeyen, uslu durmayan, yasaklanan şeyleri yapmakta ayak direyen, haşarı (çocuk), uslu karşıtı:
"Annesine bakabilmek için akşama kadar elliye yakın yaramazın kahrını çekiyordu." -R. N. Güntekin. 3. Çapkın.