irkilmek (nsz) 1. Ürkerek geri çekilir gibi olmak:
"Elimi omzuna koyuyorum. İrkiliyor, sertçe çeviriyor bakışını." -E. Bener. 2. Şaşırıp duraklamak:
"İnsanlar iki büklüm olup düştükleri kondularin içinde dozer kasnaklarının sesiyle irkildiler." -L. Tekin. 3.
biy. Vücudun bir yeri dışarıdan gelen bir uyarıcının etkisiyle kanlanıp şişmek, taharrüş etmek. 4.
hlk. Akan bir şey, bir engel karşısında duraklayıp birikmek.