duygulanım is. 1. Etkilenme, duygulanma:
"Ona en azından iyi duygulanımlar vermem gerekirken üzüyorum onu." -E. Bener. 2.
fel. Duyarlığın harekete geçişi. 3.
fel. Bir ruh durumunun dış sebeplerle değişmesi. 4.
fel. Tutkudan daha düzenli ancak daha güçsüz olan seçkin bir eğilim. 5.
ruh b. İstenç ve anlıktan ayrı görülen, duygusal tepkiler gösterme durumu.
duygulanma is. 1. Duygulanmak durumu, tahassüs. 2.
ruh b. İç salgı bezlerini de kapsayan türlü etkiler altında duygusal tepkiler gösterme.