dönüşüm is. 1. Olduğundan başka bir biçime girme, başka bir durum alma, tahavvül, inkılap, transformasyon:
"Alfabe dönüşümü halkın okumayı kolay sökmesi içindi." -N. Cumalı. 2.
biy. Görevinin değişikliğe uğraması yüzünden bir organda ortaya çıkan değişme. 3.
ruh b. Bilinçaltına itilmiş bir duygu veya isteğin, karşıtı görünümünde veya başka bir biçimde bilince yükselmesi, transformasyon.