dengeli sf. 1. Dengesi olan, muvazeneli, stabil. 2. Kurallara uygun, sıkıntı yaratmayan:
"Hiç kimse normal, sürekli ve dengeli bir basın rejimi yaşamış olduğunu iddia edemez." -B. Felek. 3.
mec. Tutum ve davranışlarında uyum olan (kimse), istikrarlı:
Dengeli bir insan. ölçülü sf. 1. Ölçüsü alınmış, ölçülmüş. 2. Belirli bir ölçüde olan:
Ölçülü faiz. 3.
zf. Dikkatli, düşünerek:
"Çok ölçülü konuşur ve onun etrafındaki lakırtıları muayyen bir dozu geçmezdi." -R. N. Güntekin. 4.
mec. Ilımlı:
"Rabia ile iki dansımda da gayet ölçülü, vakarlı hareket etmiştim." -R. H. Karay. 5.
ed. Belli bir ölçüye göre düzenlenmiş olan (manzume, düz yazı), vezinli, mevzun:
"... şiirleri, ölçülü, uyaklı sağlam şiirler." -N. Cumalı.