gerileme
is. 1. Gerilemek işi: "Yüreğinde, gevşek bir isteksizlik, cayışa benzeyen tatsız bir gerileme vardı." -C. Uçuk. 2. biy. Bir dokunun, bir organın evrim geçirmesi veya bir yapının basitleşmesi. 3. man. Sonuçlardan ilkelere, etkilerden sebeplere ve birleşiklerden yalınçlara doğru usa vurma işlemi. 4. ruh b. Kavrama yeteneğinin giderek zayıflaması durumu. 5. esk. Geri çekilme, ricat.