övünmek (-le) 1. Bir niteliği sebebiyle kendini yücelmiş sayarak bundan abartmalı bir biçimde söz etmek, iftihar etmek:
"Sonra oyuncakları ile övünen bir çocuk gibi gülümseyerek ilave ederdi." -Y. K. Karaosmanoğlu. 2.
(nsz) Kendi kendini övmek:
"Yaptığı fedakârlıktan övünüyor diye kadına kızardık." -A. Gündüz.