sivrilmek (nsz) 1. Sivri duruma gelmek, sivrileşmek:
"Çenesine doğru sivrilen armudi bir yüzün, ince bir burnu, hâlâ beyaz ve düzgün dişleri vardı." -H. E. Adıvar. 2.
mec. Başkalarını geride bırakıp yükselmek veya ün kazanmak:
"Ben kardeşlerimin en küçüğü olmakla beraber epeyce sivrilmiştim." -R. N. Güntekin.