tenakuz anlamı is. (tena:kuz) esk. Çelişme, çelişki.
tenakuz eş anlamlısı
çelişki is. Söylenilen sözlerin birbirini tutmaması, tenakuz, paradoks: "Çelişkileri salt geleneklerin, törenin, eğitimin bir sonucu saymışızdır." -A. Ağaoğlu.
çelişme is. 1. Çelişmek durumu, tenakuz: "Fikirlerindeki çelişmeyi belirtip adamı kıskıvrak bir kapana sıkıştırır." -H. Taner. 2. man. Önerme, yargı, kavram ve terimlerin birbirini tutmama durumu.