tevabi anlamı ç. is. (teva:bi:) esk. Tabi olanlar, maiyet.
"tevabi" için örnek kullanımlar
İbrahim ve musa ve Mahmut ve karaosman ve Abbas ve karamustafa ve sair tevabi eşkiyasından yirmibeş atlu ve onbeş atlu sekban ile , reâyânın Kaynak:Çamyurt, Eflani