kıç is. tkz. 1. Kuyruk sokumu bölgesi, kaba et, popo, makat. 2.
den. Deniz teknelerinde art taraf:
"Pantolonunu, ceketini fırlatır, kıç altındaki âdeta kamaramsı yere sokulur, düşünürdü." -S. F. Abasıyanık. 3.
sf. Arka bölümde olan. 4.
hlk. Bacak, ayak.