nakil is. 1. Bir yerden alıp başka bir yere iletme, aktarma, taşıma, geçirme, aktarım. 2. Göç, taşınma:
"İşte, nakil masrafı da avucumda, diyerek otuz lirayı saydı." -S. M. Alus. 3. Anlatma, söyleme, hikâye etme. 4. Bir görevden başka bir göreve atanma, tayin. 5. Yazı veya resmin aynısını başka bir şeyin üzerine yapma, kopya etme. 6. Başka dilden bir eseri kendi diline çevirme, tercüme etme.
nâkil sf. (na:kil) esk. 1. Taşıyan, aktaran, geçiren. 2. Anlatan, hikâye eden. 3.
fiz. İletken.
taşımacılık is. İnsan, mal vb.nin çeşitli araçlarla bir yerden bir yere taşınması işi, nakliyecilik, nakliyat, transport.