üçlü sf. 1. Üç parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden üç tane bulunan, müselles, troyka:
"Bu üçlü grup merdivenin en üst basamağında öylece duruyor." -T. Buğra. 2.
mec. Üç kişiden oluşmuş. 3.
is. İskambil, domino vb. oyunlarda üzerinde üç işareti veya noktası bulunan kâğıt, pul. 4.
is. müz. Üç ses veya çalgı için düzenlenmiş müzik parçası, trio. 5.
is. müz. Bu parçayı çalan üç kişilik müzik topluluğu, trio.