bağlaç anlamı
bakınız» bağlayıcı

bağlaç anlamı İng. connector Fr. renvoi d'organigramme
Başka bir yerde sürecek bir akış çizgisi'ndeki kesilmeyi gösteren bir akış çizeneği simgesi.

Bağlaç anlamı İng. conjunction Osm.rabıt Alm. Konjunktion, Bindewort Fr. conjonction
(Derleme bağ, bağlama) Eş görevli sözcükleri veya tümceleri birbirine bağlayan sözcük: Ve, veyo, veyahut, ile, bile, fakat, çünkü, madem, ya..... ya, gerek....gerek, ne ......ne, hem de, ya da, ki vb.

bağlaç anlamı Osm. rabıt edatı Fr. conjonction
İki kelime veya cümlenin arasındaki ortaklık, beraberlik, ikircillik, karşmlık gibi ilgileri anlatarak onları birbirine bağhyan edat. Fakat .KARŞINLIK BAĞLACI (Conj. adversative), Hattâ PEKİTME BAĞLACI (C. asséver'ative) Ve KOŞAÇLIK BAĞLACI (C. copulative), ya. ya ÇATALLI BAĞLAÇ (C. disjunctive) dir. Bunlardan başka SIRADAŞLIK ve UYRUM BAĞLAÇLARI (C. de coordination et C. de subordination) da vardır.

bağlaç anlamı İng. connector Osm. konektör Alm. Stecker, Steckverbinder Fr. connecteur
İletkenler arasında elektriksel bağıntıyı sağlayan gereç.

bağlaç anlamı İng. conjunction Osm.rabıt Alm. Konjunktion, Bindewort Fr. conjunction
Söz içinde birden çok kelimeyi kelime grubunu veya cümleyi birbirine bağlayarak aralarında çeşitli yönlerden ilgiler kuran görevli kelimeler. Bazı bağlaçlar, bağladıkları ögelerden önce veya sonra tekrarlanarak da kulanılırlar: ile, ve, de, hem… hem, ne… ne, de… de, gerek… gerekse, olsun… olsun; ya, yahut, ya da, veya, ya…ya, mi…mi, ister…ister, ama, fakat, lâkin, yalnız, ancak, bununla birlikte, şu var ki, yine de, bir…bir, kimi…kimi, bazen…bazen, kâh…kâh…, hatta, bile, üstelik yani, demek ki, böyle ki, başka bir deyimle; ki, kim; gerçekten, nitekim, hâlbuki, oysa; çünkü, zira; buna göre, bundan dolayı, bu sebeple, bunun üzerine bunun için öyleyse; taki, diye; eğer, şayet, yoksa, illâ, o takdirde; aksi hâlde vb. örnekler: Biz de güçsüzüz ama iyimseriz (Kemal Tahir, Yol Ayrımı, s. 235). Arkası bana dönük olduğu için göremem ama budala gülme hep dudağındadır. (S. F. Abasıyanık, Bütün Eserleri 2, s. 232) Ya devlet başa ya kuzgun leşe. Anlayışlı fakat hazırlıksız bir kimse. Hem kel hem fodul. Ya anlat yahut da yazılı olarak getir. Demek ki, senin anlattığın kadarından da fazlaymış. Teşrinler geldi, lüfer mevsimi başlayacak yahut nisandayız. Boğaz sırtlarında erguvanlar açmıştır, diye düşünmek, yaşadığımız anı efsaneleştirmeye yetişir. (A. H. Tanpınar, Beş Şehir, s. 145). "Ne bir ayak sesi hanın boş, loş, sessiz, ölü sofalarında gezindi, ne de bir kapı gıcırtısı duydum" (S. F. Abasıyanık, Bütün Eserleri, s. 181). Zengin mi fakir mi bilmiyorum o mu yoksa öteki mi gelecek "On yedisinde ya var, ya yoktu". (Y. Kemal, Ortadirek, s. 358).

bağlaç anlamı İng. connective Alm. Junktor, Verbindung, Verknüpfung Fr. connecteur, opérateur propositionnel
Önermeleri birbirlerine bağlayan «ya da, ve, ise, ancak ve ancak, değil» sözcüklerinden biri. Simgeleri (…)

bağlaç anlamı
Azerbaycan Türkçesi: bağlayıcı; Türkmen Türkçesi: soyuz ~ baaglayıcı; Gagauz Türkçesi: baalaycı; Özbek Türkçesi: bόğlόvçi; Uygur Türkçesi: bağliğuçi; Tatar Türkçesi: terkägeç; Başkurt Türkçesi: terkäwes; Kmk: baylawuç;Krç.-Malk,: baylaw ~ baylam; Nogay Türkçesi: tîrkewîş; Kazak Türkçesi: şılaw ~ jalgawlık sılaw ~jalgaw; Kırgız Türkçesi: baylamta; Alt:: kolbooçı; Hakas Türkçesi: palgandı; Tuva Türkçesi: evilel; Şor Türkçesi: *soyuz ~ paglaş; Rusça: soyuz

bağlaç, -cı anlamı
is. db. Eş görevli kelimeleri veya önermeleri birbirine bağlayan kelime türü, rabıt, rabıt edatı: Ve, ya, veya, ya da birer bağlaçtır.

bağlaç anlamı
isim
1) conjunction
2) connective
3) paperclip
sıfat
1) copulative

bağlaç anlamı
Yoğurttan yağın ayrılıp ayrılmadığına bakmak için yayığın deliğinden içeri sokulan ince, uzun çubuk.

*Güdül ve köyleri Ankara