adam is. 1. İnsan. 2. Erkek kişi, kadın karşıtı:
"İyi bir adam isterse, babası da verirse varacak." -M. Ş. Esendal. 3. Birinin yanında bulunan ve işini yapan kimse:
"Kendisi gayet kibirli, öfkeli olduğu için hizmetçileri ve adamları korkarlar." -K. Tahir. 4. Birinin yararlandığı, kullandığı kimse:
"Hemen hepsi para çevrelerinin adamlarıydı." -C. Meriç. 5. Nazını çeken kimse:
O benim adamımdır, hiçbir ricamı geri çevirmez. 6. Görevli kimse:
"Artık şunları toplatsak, dedi, kavasa söyleseniz de bir adam buluverse." -R. H. Karay. 7. İyi huylu, güvenilir kimse. 8. Bir alanı benimseyen kimse. 9.
hlk. Eş, koca.
insan is. 1. İki ayağı üzerinde dolaşan, sözle anlaşan, akıl ve düşünme yeteneği olan en gelişmiş canlı. 2. Âdemoğlu, âdem evladı:
"O yaşta insan hiç düşünmeden sadece yaşamaya bakar." -H. Taner. 3.
sf. mec. Huy ve ahlak yönünden üstün nitelikli (kimse).