ürkekçe anlamı sf. 1. Ürkek. 2. zf.(ürke'kçe) Ürkek bir biçimde: "Önce ürkekçe sokuldular yanımıza, sonra gençlerin bunalımlarını anlattılar." -T. Uyar.
ürkekçe eş anlamlısı
ürkek sf. 1. Çok ürken, korkuya çabuk kapılan. 2. Çekingen: "Kız, benzi uçmuş, yarı ürkek, yarı yalvarışlı gülümsüyordu ona." -T. Buğra.
"ürkekçe" için örnek kullanımlar
Beyaz renkli bir galeride yer alan bu Müjde sahnesinde, Meryem'e ve haberci meleğe dönük olarak olarak ürkekçe dua eden Şehit Aziz Kaynak:Fra Angelico