yabancı ek anlamı
Bazı Türkçe sözcüklerde kullanılmış bulunan yabancı dillerden gelen ek: -tar- (emek-tar) , -at (gidiş-at) , -l (altunî) vb.

yabancı ek anlamı
Bir dile yabancı bir dilden kelimesi ile birlikte geçmiş ve daha o dile malolmamış bulunan ek: Far. + âne: cahilâne "cahilce", dostâne "dostça", merdâne "mertçe"; + Far. +bî: bîperva "pervasız, korkusuz", bîtap (< bîtâb) "güçsüz"; Far. +dâr: kindâr "kinci", pişdâr "öncü", ziyadâr "ışıklı", kıymetdâr "değerli"; Ar. +en: ferden "kişisel", hukuken "hukuk bakımından", ırken "ırkça", gıyaben "gıyabında, yokluğunda", Ar + î: Arabî "Arapça", Farisî "Farsça", bedenî "bedence", kalbî "kalpten, içten", Selçukî "Selçuklu", leylî "yatılı", neharî "gündüzlü"; Far. +kâr: azimkâr "azimli", heveskâr "hevesli", hürmetkâr "saygılı", namuskâr "namuslu"; Far. +sitan: gülsitân > gülistân; Acemistân "Acem ülkesi"; Ar. +zî: zîkıymet "kıymetli, değerli", zînüfuz "nüfuzlu, sözü geçer, etkili"; Fr. +el: aktüel "güncel", naturel "tabii, doğal", entellektüel "aydın kimse", Fr. -siyon (< -tion): izolâsyon "soyutlamak", promosyon "özendirme, hediye"; Fr. -matik: dokunmatik, yıkamatik "yıkama makinesi" vb.