kişilik is. 1. Bir kimseye özgü belirgin özellik, manevi ve ruhsal niteliklerinin bütünü, şahsiyet:
"Birbirinden çok farklı kişiliklere sahip insanlar, zamanlarının büyük bölümünü bir arada geçirmek zorundaydılar." -A. Ümit. 2. İnsanlara yakışacak durum ve davranış. 3.
top. b. Bireyin toplumsal hayatı içinde edindiği alışkanlıkların ve davranışların bütünü. 4.
sf. Herhangi bir kişi için, herhangi bir kişiye yetecek miktarda olan:
"Dün akşamki içkili aşevi tenhaydı, kapıya yakın iki kişilik bir masaya oturdu." -Y. Atılgan. 5.
sf. Herhangi bir sayıda kişiden oluşan:
"Biz, kadın, kız ve çocuk, on altı kişilik bir kafile olduk." -A. Gündüz. 6.
hlk. Yabanlık.