zeytin anlamı is. 1.
bit. b. Zeytingillerden, Akdeniz ülkelerinde yetişen, 10-20 m yüksekliğinde, dalları dikensiz, yaprakları karşılıklı, küçük ve gümüş renginde, uzun ömürlü bir ağaç
(Olea europaea). 2.
bit. b. Bu ağacın tazeyken yeşil, sonradan kararan, yüksek besin değeri taşıyan yağlı meyvesi. 3.
sf. Bu ağaçtan yapılmış, bu ağaçla kaplanmış:
Zeytin baston.