Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
zibil anlamı
1. Çöp, süprüntü, pislik, gübre. 2. Sulu çamur.
zibil anlamıBol bulunduğu için değersiz.
*Bor -Niğde
-Gaziantep
zibil anlamıÇöp, süprüntü, pislik, gübre.
*Iğdır, Kars
Şenoba *Uludere Hakkâri
Diyarbakır
Boğalı *Pülümür, Tunceli
Kesirik Elâzığ
Davulku *Hekimhan Malatya
*Bünyan Kayseri
zibil anlamıGübre
Elâzığ ve yöresi
zibil anlamı
< Ar. zibl: süprüntü; çör-çöp. || zir zibil: değersiz şeyler, kimseler
zibil anlamı
< Ar. zebl: 1. Çöp, süprüntü. 2. Değersiz
zibil anlamıÇöp, atık, süprüntü
Adana, Osmaniye