belagat, -ti anlamı is. (bela:gat, l ince okunur) esk. 1. İyi konuşma, sözle inandırma yeteneği:
"Gülünç olduğu kadar hazin bir belagati varmış." -H. F. Ozansoy. 2. Söz sanatlarını inceleyen bilgi dalı, retorik. 3.
ed. Konuyu bütün yönleriyle kavr
ayarak hiçbir yanlış ve eksik anlayışa yer bırakmayan, yorum gerektirmeyen, yapmacıktan uzak, düzgün anlatma sanatı. 4.
mec. Bir şeyde gizli olan derin anlam:
Sükûtun belagati.