büyü
is. 1. Tabiat kanunlarına aykırı sonuçlar elde etmek iddiasında olanların başvurdukları gizli işlem ve davranışlara verilen genel ad, afsun, efsun, sihir, füsun, bağı: "Akkız Ana, Hasan'a gönül vermenin bir büyü olduğunu, ne kadar anlatmışsa da kâr etmemiş." -H. E. Adıvar. 2. mec. Karşı durulamaz güçlü etki: "Ondan tüten görünmez bir büyünün içinde titriyorum." -Y. Z. Ortaç.