beşik, -ği anlamı is. 1. Bebekleri yatırmaya ve sall
ayarak uyutmaya yarayan, tahta veya demirden yapılmış sallanır bir çeşit küçük karyola:
"Ayaklarının ucuna basarak beşiğin yanına geldi." -H. E. Adıvar. 2. Ambalajlanacak malın biçimine uygun olarak alta konulan parça veya parçaların tümü. 3.
mec. Bir şeyin doğup geliştiği yer:
"Sırbistan'ın beşiği ve kaynağı burasıdır." -F. R. Atay. 4.
sp. Yüzüstü yatışta, geriye bükülü ayak bileklerini ellerle kavrayarak karın üzerinde baş ve ayak yönünde sallanma.