Kimya Terimleri Sözlüğü
betain anlamı İng. betaine Alm. betaine Fr. bétaune
Formülü (C5H11NO2.H2O) , mol kütlesi 135,2 g e.n. 293 °C olan, renksiz, suda ve alkolde çözünen; monoklinik kristal yapılı, pancardan veya sentetik olarak elde edilen bir alkoloit.