beylik, -ği anlamı is. 1. Bey olma durumu. 2. Bir çeşit küçük ve ince asker battaniyesi. 3.
sf. Devletle ilgili, devlete özgü olan, devlet malı olan, mirî. 4.
sf. Herkesin kullandığı, herkesin bildiği:
"Çaresiz yine güneyde beylik bir tatil köyüne gideceğiz." -H. Taner. 5.
sf. Basmakalıp:
"Aramızdaki konuşmalar, beylik konuşmalar sınırını aşmamıştı." -Y. K. Karaosmanoğlu. 6.
mec. Rahat yaşama. 7.
tar. merkeze
Tam bağlı olm
ayarak bir beyin yönetimi altındaki ülke, emirlik, emaret, mirlik:
"Sonunda bütün bu beylikler Osmanlı İmparatorluğu'nun bayrağı altında toplandı." -C. Uçuk. 8.
esk. Hükûmet:
Beylikten alacaklı olmak.