bulaşkan anlamıİng. contaminant Bulaşım işini yapan özdek. bulaştırıcı parçacık da denir.
Güncel Türkçe Sözlük
bulaşkan anlamı sf. 1. Bulaştığı yerden kolay temizlenemeyen, yapışkan. 2. mec. Sataşma, kavga etme alışkanlığı olan.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
bulaşkan anlamı Huysuz, kavgacı, sataşan.
Türkmen aşireti *Reyhanlı, Amik ovası *Antakya -Hatay
bulaşkan eş anlamlısı
yapışkan sf. 1. Yapışma özelliği olan: "Tütün yaprakları sıcakta yapışkan bir su salar." -N. Cumalı. 2. is. Yapıştırıcı: Zamk bir yapışkandır. 3. mec. Gitmek bilmeyen: "Aynı arabaya binecek kadar pişkin ve yapışkan bir gölge." -Ç. Altan.