bulunç anlamıİng. conscience Osm. vicdan Fr. conscience 1- Kişinin kendi niyetlerini ve eylemlerini ahlâk açısından iyi ya da kötü olarak değerlendirmesi ve aynı zamanda doğruyu ve iyiyi yapma yükümünü de bilmesi. 2- Ahlâk buyruklarının kaynağı olduğu sanılan ahlâk itkilerinden ve inançlarından oluşan şey. 3- Ruhsal çözümlemede üstben'e (superego) verilen ad.
Kişi Adları Sözlüğü
Bulunç anlamıKöken: T. Cinsiyet: Erkek Vicdan.
"bulunç" için örnek kullanımlar
Bulunç, Türk halk inancında ve halk kültüründe yaklaşık olarak vicdan kavramını karşılayan bir sözcüktür. Fakat mitolojik bir kavram Kaynak:Bulunç