iğ is. 1. Pamuk, yün vb.nden iplik eğirmekte kullanılan, ortası şişkin, iki ucu sivri ve çengelli olan, ağaçtan yapılmış araç, eğirmen, kirmen. 2.
biy. İğ iplik. 3.
hlk. Araba okunun ekseni. 4.
hlk. Değirmen taşının ortasında bulunan ve yukarıdaki üst taşa geçen demir eksen.
pamuk is. 1.
bit. b. Ebegümecigillerden, koza biçimindeki meyvesi üç, dört, beş dilimli olan, sıcak bölgelerde yetişen tarım bitkisi
(Gossypium). 2. Bu bitkinin tohumlarının çevresinde oluşmuş ince, yumuşak tellerin adı. 3. Bu tellerin işlenmiş biçimi:
Yaraya pamuk koydu. 4.
sf. Bu bitkinin işlenmiş biçiminden yapılmış:
Pamuk iplik. Pamuk bez. 5. Yere serili halı, kilim vb. yaygıların üzerinde oluşan, uçuşabilen toz kümecikleri, hav.