Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
çon anlamıAğaç gövdesindeki yumru, budak.
Hisarcık *Yayladağı -Hatay
çon anlamıKalça, but.
*Düzce, Karaağaç, -Bolu
*Kandıra, Tavşancıl, Muallim *Gebze -Kocaeli
-İstanbul
Aliköy *Çaycuma, Dayaklar *Safranbolu, *Bartın ve köyleri, Cumayanı, Yakademirciler -Zonguldak
*Kurşunlu, -Çankırı
*Vezirköprü -Samsun
Dastarlı, Çanıllı *Ayaş, Pazar *Kızılcahamam -Ankara
*Anamur -İçel
çon anlamı
1. Sığır hayvanlarının sırtında olan bir çeşit hastalık. 2. At, eşek, öküz ve sığır gibi hayvanlarda görülen ve alnından ya da kulaklarından kan alınarak tedavi edilen bir çeşit hastalık. 3. Hayvanlarda soğuktan olan bir çeşit hastalık, öküz zatürresi. 4. Hayvan vücudunda olan yumru, ur.
çon anlamı1. Dalsız, budaksız ağaç gövdesi. 2. Ağaç gövdesinde meydana gelen ur ve yumrular. 3. Yarması güç ve budaklı kütük. 4.bakınız»
çom(II)-1. 5. Odun kütüğünde dalların birleşim yeri.
çon anlamıYaranın üzerindeki kalın kabuk.
*Gürün -Sivas
çon anlamıBir hayvan hastalığı
Ordu
çoñ anlamıSığırlarda görülen ve kulaklarından kan alınarak tedavi edilen bir çeşit hastalık
Aybastı Ordu