Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
daban anlamıEsas, asıl, taban.
*Dinar köyleri -Afyon
-Burdur
*Sarayköy, Eziler *Buldan, *Güney -Denizli
*Bergama -İzmir
-Manisa
-Kütahya
*Sivrihisar -Eskişehir
-Çorum
daban anlamı1. Döşeme. 2. Üç dört santimetreden kalın tahta, kalas, döşemelik tahta. 3. Değirmen taşının
Altına konulan kiriş.
daban anlamı
1. Bir yerin, yamaçtaki tarlanın alt kısmı, eteği. 2. Zemin kat. 3. Tütün denklerinin en alt kısmı.
daban anlamıSürgü, tırmık.
*Gerede, *Mengen -Bolu
*Taşköprü -Kastamonu
*Kurşunlu -Çankırı
*Kızılcahamam -Ankara
daban anlamı
1. Taşsız, düz ve verimli toprak, tarla. 2. Killi topraklı arazi.
daban anlamı
1. Ayağın altı, taban. 2. Ayak ve elin bileğe yakın etli kısmı. 3. Adım
daban anlamıFahişe.
Genek *Yatağan -Muğla
daban anlamıİyi cins kılıç demiri.
-Gaziantep
daban anlamıTaban, aya
Erzurum
daban anlamı
< ET taban: taban; aya