demevi anlamı sf. (demevi:) esk. 1. tıp Kanlı, kanı çok (kimse). 2. mec. Öfkeli, sinirli.
demevi eş anlamlısı
öfkeli sf. 1. Öfkelenmiş, kızgın, hiddetli: "Meydan okuyan öfkeli bekleyiş karşısında sustum." -H. E. Adıvar. 2. zf. Öfkelenmiş, kızgın, hiddetli bir biçimde: "Şarap kızılı vurmuş ablak yüzüyle öfkeli girdi içeri" -O. Kemal.
sinirli sf. 1. İçinde sinir bulunan: Sinirli et. 2. Kolayca ve çabuk sinirlenen, asabi: "İskele memuru, zayıf, kuru, sinirli bir adamdı." -S. F. Abasıyanık.