kriz is. 1.
tıp Bir organda birdenbire ortaya çıkan fizyolojik bozukluk, akse:
"Krizler sıkıştırdığı zaman özel kliniklerde yatmaya gidiyordu." -Ç. Altan. 2. Bir kimsenin yaşamında görülen ruhsal bunalım. 3. Bir şeyin çok kıt bulunması durumu. 4. Bir şeye duyulan ani ve aşırı istek. 5.
ekon. Çöküntü. 6.
mec. Bir ülkede veya ülkeler arasında, toplumun veya bir kuruluşun yaşamında görülen güç dönem, bunalım, buhran:
"Krizin ne kadar sürdüğünü bilmiyorum." -F. R. Atay.